วันอาทิตย์ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2551

จิตใจดี...จิตใจขุ่นมัว

จิตใจดี...ทำให้...ไกลจากทุกข์
ช่วยปลอบปลุก...ตนให้...ใฝ่สร้างสรรค์
ใครติฉิน...ว่าอย่างไร...ไม่สำคัญ
ตัวเรานั้น...สำคัญได้...เพราะ(จิต)ใจดี

ต้องสงสาร...คนที่ทุกข์...เพราะจุกเจ่า
จิตใจเขา...ขุ่นมัว...ทั่วทุกที่
ไม่มีเรื่อง...แต่ชอบก่อ...ชอบชวนตี
ชอบราวี...ชอบทำร้าย...จิตใจคน

อยากเตือนตน...และเตือนใคร...ที่ใจขุ่น
อย่าหมกมุ่น...มัวมองมา...หาเหตุผล
หาจุดอ่อน...ของคนอื่น...ให้วกวน
ตนของตน...ทำดีไว้...จิตใจดี

เก่งเหมือนกันนะเรา...เข็นออกมาจนสำเร็จ
กลอนพาไปเยอะเลย...คล้องมั่งไม่คล้องมั่ง
คราวหน้าสาบานว่า...จะให้ดีกว่าคราวนี้

ไม่มีความคิดเห็น: