วันอาทิตย์ที่ 22 มิถุนายน พ.ศ. 2551

จากแรงบันดาลใจ (26)

วันที่ 19 มิถุนายน 2551 หัวข้อ "ข้าพเจ้าหลงรักฯ" ของ "คุณโกศล อนุสิม"
ที่เว็บ http://poemland.wordpress.com/(ราษฎร์อาณาจักรกวี)
ความเห็น โดย yawaiam

คนหลงรักภรรยาน่าสรรเสริญ
ครอบครัวเพลินเพลิดใจไม่หม่นหมอง
ลูกชื่นใจพ่อแม่รัก(กัน)มั่นปรองดอง
ไม่ระหองระแหงแข่งกันเซ็ง

วันที่ 19 มิถุนายน 2551 หัวข้อ "กวีตาย " ของคุณโกศล อนุสิม"
ที่เว็บhttp://poemland.wordpress.com/(ราษฎร์อาณาจักรกวี)
ความเห็น โดย yawaiam

ที่บอกว่ากวีตาย…หมาย(ถึง)อย่างไร
คน(กำลัง)ศึกษาบทกวี…ไม่(รู้สึก)รู้สา
อยากมีส่วนช่วยกวี…ให้ลือชา
คนทั่วหล้าพา(กัน)สนใจ…ในบทกวี

(เพิ่งเริ่มหัดเขียน แต่อยากเป็นส่วนเล็ก ๆ ส่วนหนึ่งในการช่วยรณรงค์ให้ผู้คนสนใจงานกวี)

วันพฤหัสบดีที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2551

จากแรงบันดาลใจ (25)

วันที่ 7 มิถุนายน 2551 หัวข้อ "การเมืองโรแมนติก"ของ "คุณ ศราทร "
ที่เว็บ http://srathorn.blogsome.com/2008/06/04/p83/
Comment by yawaiam — June 7, 2008

เหลืองแล้วเขียวเขียวแล้วเหลืองเรื่องเสื้อผ้า
สีสลับสับเปลี่ยนมาพาสดใส
แต่ไม่เปลี่ยนตามสีเสื้อคือหัวใจ
คิดอย่างไรไม่อาจรู้…ไม่รู้เลย
(ดูจากสีเสื้อคงไม่อาจรู้ใจใคร)

วันที่ 5 มิถุนายน 2551 หัวข้อ "บันทึกทะเล : วันที่สอง " ของ "คุณศราทร"
ที่เว็บ
http://srathorn.blogsome.com/2008/05/30/p82/
Comment by yawaiam — June 5, 2008

ความเดียวดายบ๊ายบายจากชายฝั่ง
มีความหวังแสงตะวันผันมาใหม่
ใบสนที่เรียงร้อยว่าน้อยใจ
เรียบเรียงใหม่ฟ้าสดใสไม่เดียวดาย

วันพฤหัสบดีที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2551

จากแรงบันดาลใจ (24)

วันที่ 2 มิถุนายน 2551 หัวข้อ "เราอาจสิ้นทุกสิ่ง"
ของ "คุณโกศล อนุสิม" (ราษฎ์อาณาจักรกวี)
ที่เว็บ http://poemland.wordpress.com/
ความเห็น โดย yawaiam

คนไทยควรรักกันฉันท์ญาติมิตร
คนไทยควรผูกจิตสนิทสนม
คนไทยควรถนอมใจไม่ตรอมตรม
เพราะทุกคนเสียงเดียวกัน “ฉันคนไทย”

หากคนไทยไม่รักกันฉันท์ญาติมิตร
คนไทยไม่ผูกจิตสนิทสนม
คนไทยไม่ถนอมใจให้ตรอมตรม
ไทยทุกคน(อาจ)สิ้นทุกสิ่งจริง ๆ เจียว

วันจันทร์ที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2551

จากแรงบันดาลใจ (23)

วันที่ 2 มิถุนายน 2551 หัวข้อ "คุณธรรม มิตรภาพ ความภักดีและความเชื่อใจ" ของ "คุณ tanakorn"
ที่เว็บ http://solitaryhouse.blogspot.com/2008/01/blog-post_30.html
yawaiam กล่าวว่า

เหตุการณ์มันเลวร้ายมากเลยหรือ

เพราะเพื่อนเพียงคนเดียวที่ทำให้เราคิดอย่างนี้
"คนที่โชคดีที่สุดในโลกคือคนที่ไม่มีเพื่อน"
แล้วเพื่อนที่ดี ๆ อีกหลายคนเขาไม่น้อยใจแย่หรือ

มีเพื่อนดีก็โชคดีที่มีเพื่อน
อย่าเลอะเลือนนำเพื่อนดีไปตีค่า
ว่าเพื่อนเลวไปทั้งหมดลดราคา
ค่าของเพื่อนดีมีค่ากว่าเงินทอง

กลอนนี้คิดได้ตอนนี้เอง
น่าจะช่วยให้ทบทวนคำว่าเพื่อนได้นะ