วันอังคารที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2551

คอมเมนท์ (2)

อ่านบทความของใคร ๆ ใจอยากเม้นท์
แต่เกรงเป็นคำตำหนิติให้หมอง
คนที่เขียนหมดพลังไปตั้งกอง
ไม่อยากลองเขียนใหม่ใจไม่ทน

บางทีเม้นท์เพราะตั้งใจให้สร้างสรรค์
แต่บางครั้งเม้นท์ไม่ดีมีแต่บ่น
คนตั้งใจเขียนพลอยกลุ้มรุ่มร้อนรน
ยอมจำนนหยุดดีกว่าอย่าเม้นท์เลย

นี่เป็นการเตือนตนเอง...ให้คอมเมนท์แบบให้กำลังใจ
เพราะชอบเข้าไปฝากความคิดเห็น...ที่บล็อกคนอื่น
เนื่องจากต้องการฝึกตั้งใจอ่าน...เพื่อจับใจความสำคัญ
และเพราะต้องการ...ความรู้
ไม่ทราบว่าบางครั้ง...ถ้อยคำของเรา
ซึ่งตั้งใจเขียน...แบบดี ๆ นั้น
ทำให้เจ้าของบล็อกไม่สบายใจ...บ้างหรือเปล่า
ถ้าเป็นเช่นนั้น...ก็ขออภัยไว้ ณ โอกาสนี้

ไม่มีความคิดเห็น: