วันอังคารที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2551

อยากแต่งกลอนสอนใจ...ใจของฉัน

อยากแต่งกลอนสอนใจ...ใจของฉัน
อย่าดึงดันไม่ขยันหาเหตุผล
อย่าอ่อนแออ่อนใจไม่อดทน
อย่าแข็งกร้าวร้อนรนจนลนลาน

อย่าขี้เกียจไม่เข้าท่าพาตกอับ
อย่าพ่ายยับจิตใจในทุกสถาน
อย่าพลุ่งพล่านกายใจไม่ต้องการ
อย่าเงียบเฉยไม่สื่อสารรำคาญใจ

อย่าพูดมากถากถางวางไม่อยู่
อย่าปากร้ายรำคาญหูฟังไม่ได้
อย่านินทาว่าร้ายให้อายใคร
อย่าบ่นไปปากยาวยื่นให้ฝืนทน

อย่าดุร้ายแข็งกร้าวราวหมาป่า
อย่าเคียดแค้นเป็นบ้าน่าฉงน
อย่าปากหวานก้นเปรี้ยวเข็ดเขี้ยวทนต์
อย่าจับผิดคนอื่นจนหม่นหมองใจ

อย่าปากอย่างใจอย่างต่างไม่ชอบ
อย่าเลวจนตกกรอบชอบไม่ไหว
อย่าใจร้ายแดกดันคนจนสิ้นใจ
ถ้าทำได้ทั้งหมดนี้...ดีเยี่ยมเอย

1 ความคิดเห็น:

yawaiam กล่าวว่า...

อย่าดุร้ายแข็งกร้าวราวหมาป่า...กับ...อย่าใจร้ายแดกดันคนจนสิ้นใจ...นี่ก็กลอนพาไป...คงไม่มีใครร้ายได้ขนาดนี้หรอก