วันพฤหัสบดีที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2551

ฉันรักพ่อ

ฉันรักพ่อพ่อแสนดีมีพระคุณ
พ่ออบอุ่นพ่อใจดีที่ปลูกฝัง
สอนสั่งลูกให้ตั้งใจในการงาน
พ่อสอนผ่านการกระทำนำให้ดู

พ่อ (เป็น) แบบอย่างความรักชาติศาสน์กษัตริย์
พ่อถนัดในการอ่านเสนาะหู
พ่อสอนฉันให้ใส่ใจการเรียนรู้
ฉันพากเพียรเพราะรู้อยู่พ่อรู้ดี

ทั้งระเบียบและวินัยพ่อใช้บ่อย
พ่อค่อยค่อยสอนให้รู้ดูวิถี
ชีวิตคนขยันเรียนพากเพียรดี
จะได้มีวิชาไว้ในใจกาย

ยุติธรรมทั้งหลายได้ (นิสัย) จากพ่อ
พ่อสอนต่อ (ให้) ศึกษาธรรมนำนิสัย
ให้รักเพื่อนผู้คน (จะได้) ไม่จนใจ
ส่งผลให้มีความสุขทุกทิวา (และราตรี)

มีอารมณ์สุนทรีย์นี่ (แหละ) พ่อฉัน
พ่อร้องเพลง (ให้ฟัง) ทุกวันฉันหรรษา
ลูกรู้ค่าพระคุณพ่อ (ได้) ก่อเกิดมา
พ่ออุตส่าห์เลี้ยงดูลูกปลูกจิตใจ

ลูกจะไม่ลืมพระคุณของคุณพ่อ
ที่ช่วยต่อช่วยเติมเสริมนิสัย
ให้ลูกเป็นคนดีของประเทศไทย
ตลอดไปขอเทิดทูนคุณพ่อเอย

4 ความคิดเห็น:

tanakorn กล่าวว่า...

ผมก็รักพ่อครับ

ปล.กลอนยาวมาก

yawaiam กล่าวว่า...

ขอบคุณคุณ tanakorn ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
เขียนกลอนเมื่อคืนนี้เอง
พระคุณพ่อเยอะแยะมากมาย
แต่เขียนได้ไม่ค่อยสัมผัสกันเท่าไร
เลยเขียนได้เท่านี้ก่อน
พออ่านได้นะ

siamesekid กล่าวว่า...

หวัดดีพี่ ไม่ได้มาอ่านซะนานเลย
พอจะมาอ่านก็ไม่รู้จะอ่านที่ไหนดี จะคอมเมนต์ที่ไหนีกลัวพี่ไม่เจอ
55 เลยมาดูอันนี้ที่เขียนกลอน เราคิดว่าคนแต่งกลอนเจ๋งดี
เป็นความสามารถที่เราไม่มีอยู่ในตัวเลย แม้จะพยายามแล้วก็จาม
แต่งได้ 4 บรรทัด ไม่เคยเกินนั้น

yawaiam กล่าวว่า...

ดีใจมาก ๆ เลยที่คุณ siamesekid แวะมาที่นี่..คิดถึงอยู่เหมือนกัน...ได้เข้าไปอ่านบทความของคุณ .. แต่ไม่เห็นมีที่ให้ฝากความคิดเห็น...เลยไม่รู้จะบอกที่ไหนว่าได้เข้ามาอ่านแล้วนะ

ขอบคุณมากที่ชมว่าคนแต่งกลอนเจ๋งดี...เราแต่งเองเราก็ว่าของเราเจ๋งน่ะนะ...แต่ท่านที่เป็นปรมาจารย์ทางโคลงฉันท์กาพย์กลอน...ท่านอาจจะบอกว่าเราแต่งไม่เอาไหนก็ได้...เพราะฉะนั้นก็คงต้องศึกษาเพิ่มเติม...และฝึกต่อไป

คุณแต่งได้ 4 บรรทัดก็ถือว่าเก่งนะ...บางครั้งเรานึกไม่ค่อยออก...นึกได้บรรทัดเดียวยังปลื้มเลยว่าข้าพเจ้าคิดได้ขนาดนี้เชียวหรือ

ขอขอบคุณอีกครั้งที่กรุณามาเยี่ยมเยียนกัน
เดี๋ยวจะไปเที่ยวที่บล็อกคุณบ้าง